Φαίνεται ότι οι Βρετανοί αγαπούν να γεύονται παραδοσιακά πιάτα με αβοκάντο
Το κλισέ των χιλιετηρίδων που βγαίνουν για brunch και λήψη φωτογραφιών με το αβοκάντο και τα αυγά τους στη σάλτσα τοστ μπορεί να είναι ένα κοινό τράβηγμα, αλλά σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη, το αβοκάντο είναι ανάμεσα τα 2 πρώτα δημοφιλέστερα φαγητά φωτογραφίες των οποίων δημοσιεύονται στο Instagram “Instagrammed” στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Μετά το κάρυ και το αβοκάντο, ο κατάλογος των κορυφαίων τροφίμων Instagrammed αποτελείται από βρετανικά κλασικά, συμπεριλαμβανομένων των ψαριών και των τσιπς, των πουτίγκων του Yorkshire και των κυλίνδρων λουκάνικων.
Τα 10 πιο δημοφιλή τρόφιμα του Ηνωμένου Βασιλείου στο Instagram (και ο αριθμός των θέσεων):
- Curry – 551,701
- Αβοκάντο – 271,789
- Ψάρια και τσιπ – 63.856
- Η πουτίγκα του Yorkshire – 51.556
- Τσάι κρέμας – 45,189
- Ροζ λουκάνικα – 29,113
- Trifle – 11,359
- Τσιπ τσιπ – 9,121
- Cornish pasty – 6.393
- Βόειο κρέας Wellington – 2,432
Οι αριθμοί έγιναν από την Stay στην Κορνουάλη, οι οποίοι ανέλυσαν τα δεδομένα της Instagram από το παρελθόν έτος.
Υπολόγισαν μόνο τα hashtags, έτσι ώστε οι φωτογραφίες που φαίνονται χωρίς ετικέτες δεν μπορούσαν να συμπεριληφθούν στην ανάλυση.
Μάθε περισσότερα0 σχόλια ανεξάρτητων μυαλών1 ανοιχτά σχόλιαΣυμμετοχή στη συζήτηση
- Τα νεώτερα πρώτα
- Πρώτα πρώτα
- Αγαπημένα
- Τουλάχιστον άρεσε
Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια ανεξάρτητων μυαλών – να είστε οι πρώτοι που προσθέτετε τις σκέψεις σας
Αβοκάντο Νέα
Νέα σχετικά με τα αβοκάντο από την Ισπανία
Η εξάρτηση από μια ενιαία ποικιλία θα μπορούσε να γίνει μια αδυναμία”
Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο ισπανικός τομέας αβοκάντο
Η καλλιέργεια αβοκάντο στην Ισπανία θεωρήθηκε αδύνατη – μέχρι το 1966, όταν ο Γερμανός Dieter Wienberg επέμενε να το κάνει πραγματικότητα. Αυτό σηματοδότησε την προέλευση της La Mayora, μιας πειραματικής εκμετάλλευσης του CSIC που πρωτοστάτησε στην επανάσταση του «πράσινου χρυσού». Ένα μισό αιώνα αργότερα, αυτό έχει καρπούς. Μέσα από μια παγκόσμια τρέλα για το αβοκάντο, τα μισά από όλα τα αβοκάντο που παράγονται στην Ευρώπη φυτεύονται στη Μάλαγα και τη Γρανάδα.
Στην πραγματικότητα, η επιτυχία στην παραγωγή μιας τροπικής καλλιέργειας στα νοτιοανατολικά της Ισπανίας ήταν ένα αγρονομικό επίτευγμα που σήμερα αποφέρει μεγάλο κέρδος στους παραγωγούς της αμερικάνικης Persea . Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, η τιμή του αβοκάντο έχει διπλασιαστεί ως αποτέλεσμα της ζήτησης, και μαζί της, η εθνική παραγωγή αυτού του λιπαρού καρπού.
Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του Παγκόσμιου Οργανισμού Αβοκάντο (WAO), που εμφανίστηκε τις τελευταίες ημέρες, το 2018 οι Ισπανοί καταναλωτές έτρωγαν 19 εκατομμύρια αβοκάντο περισσότερο από το 2017, συνεπώς η κατανάλωση ήταν 35% υψηλότερη. Ωστόσο, το μέλλον του ισπανικού τομέα αβοκάντο εξακολουθεί να απειλείται, γεγονός που δείχνει την ευθραυστότητα αυτής της εκκολαπτόμενης βιομηχανίας «πράσινου χρυσού».
Ένας σύμμαχος εναντίον εχθρών
Δύο από τα πιο φοβισμένα λόγια των Ισπανών καλλιεργητών αβοκάντο είναι το “Rosellinia necatrix”, το όνομα του παθογόνου που προκαλεί τη σήψη της λευκής ρίζας. Αυτός ο μύκητας είναι στο έδαφος, είναι πολύ δύσκολο να εξαλειφθεί και μολύνει άλλα δέντρα με την υπόγεια επαφή των ριζών. Πρόσφατα, οι ερευνητές της Ανδαλουσίας έδωσαν μια πιο προσεκτική ματιά σε μερικά δέντρα αβοκάντο που, παρόλο που περιβάλλονταν από σάπια δείγματα, ήταν ακόμα υγιή.
Το κλειδί δεν είναι ότι οι ρίζες τους ανοσοποιήθηκαν, αλλά ότι είχαν μολυνθεί από άλλο ιό που ανταγωνίζεται με τη Rosellinia, αλλά που ευτυχώς για το δέντρο αβοκάντο δεν προκαλεί ασθένειες. Αυτό το νέο είδος, μυκητιακής προέλευσης και που ονομάζεται Enteuca 1 του ιπώρου (EnHV1) δεν είχε εντοπιστεί ποτέ και έχει γίνει ένα από τα καλύτερα νέα για τον τομέα του αβοκάντο τα τελευταία χρόνια.
Το EnHV1, του οποίου η ανακάλυψη εμφανίστηκε στο περιοδικό «Frontiers in Microbiology», θα μπορούσε να γίνει όπλο βιολογικού ελέγχου για την προστασία των δέντρων στη Μάλαγα και τη Γρανάδα. Τα τελευταία χρόνια, οι καλλιεργητές εντατικοποίησαν τη μάχη τους εναντίον της λευκής σήψης, η οποία πρόσφατα εξαπλώθηκε για πρώτη φορά σε μάνγκο δένδρα και ενάντια στο καστανό ( Oligonychus punicae ), το οποίο έγινε ένα μεγάλο παράσιτο στην Αξάρκια πριν από δύο χρόνια.
Τα
αβοκάντο Hass ασημιού του Αχίλλειου σήμερα αντιπροσωπεύουν το 70% της συνολικής παραγωγής της Ισπανίας και αυτό είναι ένα πρόβλημα ή έχει τη δυνατότητα να γίνει ένα. Αυτά που καταναλώνονται συνήθως στην Ισπανία είναι ένα υβρίδιο μεταξύ Guatemalan και μεξικάνικα αβοκάντο, και έχουν φτάσει σε αυτό το προνομιακό μέρος επειδή έχουν πολλά πλεονεκτήματα σε σχέση με άλλες ποικιλίες. Για παράδειγμα, το δέρμα τους αλλάζει από πράσινο σε μαύρο, το οποίο επιτρέπει στους καταναλωτές να γνωρίζουν πότε είναι ώριμα και η συγκομιδή τους διαρκεί έξι μήνες, από τον Δεκέμβριο μέχρι τον Ιούνιο, κάτι καλό για τον παραγωγό.
Ωστόσο, οι ερευνητές της La Mayora προειδοποίησαν ότι «η εξάρτηση από μια ποικιλία που παρατηρείται σε διαφορετικά μέρη του κόσμου μπορεί να γίνει μια αδυναμία μακροπρόθεσμα για χώρες οι οποίες, όπως και οι δικές μας, έχουν μια συγκριτικά μικρή παραγωγή και με λίγες επιλογές για επέκταση». Η ανησυχία αυτή οφείλεται στις κλιματικές απαιτήσεις αυτού του είδους, που επιτρέπει σε άλλες χώρες να τις παράγουν καθ ‘όλη τη διάρκεια του έτους.
“Η δέσμευση να ικανοποιηθεί η ευρωπαϊκή απαίτηση αποκλειστικά με αβοκάντο της ποικιλίας Hass θα μπορούσε να οδηγήσει την Ισπανία να γίνει απλή γέφυρα για την επανεξαγωγή του αβοκάντο Hass από άλλες περιοχές του κόσμου, πράγμα που γίνεται ήδη όταν δεν υπάρχει τοπική παραγωγή. Αυτό, χωρίς αμφιβολία, θα μπορούσε να απειλήσει το μέλλον της καλλιέργειας της καλλιέργειας στη χώρα μας “, λένε οι επιστήμονες με επικεφαλής τον Iñaki Hormaza.
Μακροπρόθεσμη ξηρασία
Σύμφωνα με το δίκτυο αποτύπωμα νερού, η παραγωγή ενός κιλού αβοκάντο απαιτεί περίπου 2.000 λίτρα νερού (πολύ περισσότερο από ό, τι χρειάζεται για ένα κιλό λαχανικών, δημητριακών, φρούτων ή ακόμα και γάλακτος) και ότι σε ένα κλίμα όπως το Τα ισπανικά, δεν είναι καλά νέα, όταν ένα μεγάλο μέρος της ετήσιας ευρωπαϊκής ζήτησης εξαρτάται από τα αβοκάντο μας.
Πρόσφατη μελέτη του Ινστιτούτου Έρευνας και Κατάρτισης στον τομέα της Γεωργίας και της Αλιείας (IFAPA) στην Ανδαλουσία εστίασε ακριβώς σε μακροπρόθεσμες στρατηγικές για τη συνέχιση της καλλιέργειας αβοκάντο στην περιοχή χωρίς να καταλήξει να αναγκάζεται να επιλέξει μεταξύ πότισμα ή πόση, όπως συνέβη ήδη ορισμένες περιοχές της Νότιας Αμερικής που εξαρτώνται ιδιαίτερα από αυτό το καρπό. Ένα από τα βασικά συμπεράσματα ήταν ότι είναι απαραίτητο να θεσπιστούν μέτρα για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας των καλλιεργειών αβοκάντο στα νοτιοανατολικά της Ανδαλουσίας.
Η βελτίωση της αποτελεσματικότητας των συστημάτων άρδευσης, η προώθηση των στρατηγικών άρδευσης έλλειψης ή η μελέτη των προτιμήσεων των ευρωπαίων καταναλωτών είναι μερικά από τα συνιστώμενα μέτρα για την πρόληψη του θανάτου της ισπανικής βιομηχανίας αβοκάντο λόγω του ολοένα και περισσότερο ερημοποιημένου περιβάλλοντος. «Η γεωργία αβοκάντο θα πρέπει να προσαρμοστεί στην αλλαγή του κλίματος και να συμβάλει στην άμβλυνση των επιπτώσεών της προωθώντας τις πολιτικές διατήρησης του εδάφους και των υδάτων» και το πιο δύσκολο από όλους, «βελτιώνοντας τις αποδόσεις των καλλιεργειών και χρησιμοποιώντας αποτελεσματικότερα τους πόρους».
Όλα τα πράγματα ακούγονται πολύ λογικά, αλλά όπως αναφέρουν οι τοπικές ομάδες όπως το Υπουργείο Φυσικών Σπουδών του Axarquía (GENA), οι καλλιέργειες βροχής στην πιο υποτροπική περιοχή της χερσονήσου αντικαθίστανται σταδιακά από μάνγκο και αβοκάντο, τα οποία είναι πολύ περισσότερα επικερδής.
